تاســـیان

مدت مدیدی ست که انسان ها کم شده اند . دو پاییم که در زمین هراسان در پی منفعت هایمان می گردیم و می چرخیم و به هیچ میرسیم و پندارمان این است که به همه چیز دست یافته ایم . زندگی اما معنا دارد . باید دوید که به شوق رسید که به عشق رسید   . چقدر در همه چیز همواره به دنبال حاشیه ها می گردیم و هدف اصلی را فراموش می کنیم . از همان لحظه ای که رهبر غلطی مسیر را نشانمان می دهد ؛ در پی رسیدن به هدف نادرست کار های اشتباهمان را به مرحله ی عمل می رسانیم و چقدر به پوچ می رسیم و چقدر به بی معنایی نزدیک می شویم ؛ و چقدر به پوچ می رسیم و چقدر... 


برچسب‌ها: دیوانگی افکارم را احاطه کرده + مانا | |